Visie contextuele benadering

“Onze gezinnen van herkomst en onze familie in vorige generaties vormen het basispatroon van ons leven en de toekomst van nieuwe generaties. De contextuele benadering kijkt naar de verbanden die er bestaan binnen de generaties. Daarom spreken we ook wel van ‘intergenerationele therapie’.

Dit contextuele denken is ontwikkeld door Iván Böszörményi-Nagy, een Hongaarse psychotherapeut. In gesprekken met cliënten kwam Nagy begrippen als rechtvaardigheid, betrouwbaarheid en loyaliteit tegen. Hij ontdekte dat betrouwbaarheid in intermenselijke relaties vorm krijgt door een rechtvaardige balans tussen geven en nemen.

Nagy beschreef menselijke relaties in de onderscheiding van vier dimensies:

1. Allereerst zijn dat de feiten van ons leven.
2. Als tweede de psychologische vermogens die we ontwikkeld hebben en waarmee we in beweging kunnen komen of juist geblokkeerd raken.
3. Tevens hebben we allerlei patronen en gedrag aangeleerd en het gedrag van anderen beïnvloedt ons.
4. Daarnaast heeft onze geschiedenis invloed in onze relaties. Vooral onze basisrelaties tijdens onze eerste levensjaren hebben grote invloed op ons gedrag.

Wanneer we vastlopen in onze huidige relaties (met partner, vrienden, werk) heeft dit vaak een relationele oorzaak in de (familie)relaties, waarin wij in onze basisjaren gevormd zijn. De contextuele benadering ziet deze relaties als de meest krachtige bron van heling en ontwikkeling en zij bieden tevens kansen om met de problemen om te gaan. De therapeut is meerzijdig partijdig met alle partijen die betrokken zijn en (al dan niet aanwezig) beïnvloed worden door de therapie.

“De contextuele benadering ziet deze relaties als de meest krachtige bron van heling en ontwikkeling en zij bieden tevens kansen om met de problemen om te gaan.”

De contextuele benadering hanteert de vier dimensie (van de relationele ethiek) als uitgangspunt. Dat betekent dat mensen aangesproken worden op het zorg hebben voor de belangen van de ander naast de bevrediging van de eigen behoeften. Relationele ethiek gaat onder andere over de kracht en de onmacht van de verbinding en de samenwerking in relaties. Dit kan zowel de verbinding met jezelf zijn als de verbinding met anderen. Groei, ontwikkeling en je kunnen verbinden in vrijheid zijn vruchten van een contextueel begeleidingstraject. De contextuele benadering is een preventieve én herstellende manier van werken voor individuen in relatie tot hun context, voor familie, gezin- en ook werkrelaties, omdat het rekening houdt met afkomst én toekomst. Zelfs wanneer geen letterlijk herstel van relaties mogelijk is, biedt deze benadering toch uitkomst.